Umudum her zaman bakidir ama;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun... Abdürrahim Karakoç
Güzel bir hikaye benden size hediye olsun...
Franz Kafka’dan.
Franz Kafka , rutin yürüyüşünü yaptığı parkta küçük bir kıza rastlamış.Kız oyuncak bebeğini kaybetmiş ve bu onu oldukça üzmüştür.
Kafka , bebeği onun yerine aramayı teklif etmiş ve ertesi gün aynı noktada buluşmak üzere sözleşmişler.
Tüm uğraşlara rağmen oyuncak bebeği bulamayan Kafka ,küçük kıza bebeğin ağzından mektup yazmaya karar vermiş.
“ Lütfen benim için endişelenme , dünyayı görmek için uzun bir yolculuğa çıktım” Bu birçok mektubun ilkiymiş,
Kafka küçük kıza her buluştuğunda sevgili oyuncak bebeğinin yaşadığı hayali maceraları özenle yazdığı mektuplardan ona okumuş.
Derken yıllar geçmiş buluşmaların sonu gelmiş.Kafka son görüşmede kıza oyuncak bir bebek getirmiş. Küçük kız orijinalinden çok farklı bebeğe şaşkınlıkla bakmış. Bebeğin cebine iliştirimiş küçük not ise kızın şaşkınlığını gidermiş.” Yolculuğum beni çok değiştirdi”
Aradan yıllar geçmiş ve artık yetişkin bir kadın olan küçük kızımız gözü gibi baktığı bebeğinin, gözünden kaçmış olduğu bir çatlağın içinde bir not bulur.
Şöyle yazmaktadır:
“ Sevdiğin her şeyi er yada geç kaybedeceksin. Ama sevgi başka bir surette tekrar karşına çıkacak”
Frank Kafka
Sevgi ile ışıldayın...